Forowy audiobook "Pan Samochodzik i Templariusze"

[GrzegorzCh]

Oczywiście wolę siedemnasty! Wolę nocnych gości i co kryje studnia niż bójkę nad Nogatem

[Czesio1]

Oczywiście wolę siedemnasty! Wolę nocnych gości i co kryje studnia niż bójkę nad Nogatem

Ok, GrzegorzuCh. Skoro Brunia wyraziła zgodę to rozdział 17 jest Twój. Możesz nagrywać.

Rozdział 01 - szczotaw
Rozdział 02 - Yvonne
Rozdział 03 - Czesio1
Rozdział 04 - Pan Tragacik
Rozdział 05 - barttez
Rozdział 06 - Yvonne
Rozdział 07 - zbychowiec
Rozdział 08 - Annie
Rozdział 09 - Brunhilda
Rozdział 10 - Czesio1
Rozdział 11 - panna Monika
Rozdział 12 - Brunhilda
Rozdział 13 - szczotaw
Rozdział 14 - TomaszK
Rozdział 15 - Brunhilda
Rozdział 16 - Anna
Rozdział 17 - GrzegorzCh
Rozdział 18 - johny
Rozdział 19 - Brunhilda
Zakończenie -

Audiobook do odsłuchania:

Pan Samochodzik i Templariusze - rozdział 03 (Czesio1)

Pan Samochodzik i Templariusze - rozdział 06 (Yvonne)

Pan Samochodzik i Templariusze - rozdział 10 (Czesio1)

Pan Samochodzik i Templariusze - rozdział 14 (TomaszK)

[Pan Tragacik]

Czesio, rozdział 4 jest mój
Zresztą już nagrany.

[Czesio1]

Czesio, rozdział 4 jest mój
Zresztą już nagrany.

Oj, sorki, skopiowałem dane z wcześniejszego postu. Już poprawione.

[Czesio1]

Mamy dwa kolejne rozdziały audiobooka! Pan Tragacik dorzucił rozdział 4 a Barttez 5!

Rozdział 01 - szczotaw
Rozdział 02 - Yvonne
Rozdział 03 - Czesio1
Rozdział 04 - Pan Tragacik
Rozdział 05 - barttez
Rozdział 06 - Yvonne
Rozdział 07 - zbychowiec
Rozdział 08 - Annie
Rozdział 09 - Brunhilda
Rozdział 10 - Czesio1
Rozdział 11 - panna Monika
Rozdział 12 - Brunhilda
Rozdział 13 - szczotaw
Rozdział 14 - TomaszK
Rozdział 15 - Brunhilda
Rozdział 16 - Anna
Rozdział 17 - GrzegorzCh
Rozdział 18 - johny
Rozdział 19 - Brunhilda
Zakończenie -

Audiobook do odsłuchania:

Pan Samochodzik i Templariusze - rozdział 03 (Czesio1)

Pan Samochodzik i Templariusze - rozdział 04 (Pan Tragacik)

Pan Samochodzik i Templariusze - rozdział 05 (barttez)

Pan Samochodzik i Templariusze - rozdział 06 (Yvonne)

Pan Samochodzik i Templariusze - rozdział 10 (Czesio1)

Pan Samochodzik i Templariusze - rozdział 14 (TomaszK)

Kto następny?

[johny]

No, no, no! Czas na mnie!

[Czesio1]

Czy mogę służyć radą? Językową?

Pewnie uznacie mnie za upierdliwą, ale chciałam zwrócić uwagę wszystkim czytającym rozdziały, w których występuje nazwisko ostatniego Wielkiego Mistrza Templariuszy - Jakuba de Molay.

Prawidłowa wymowa to: "DE MOLE"

Yvonne, a co z odmianą tego nazwiska? Jak się czyta tu:
"Ten sam krzyż znalazł sie w rok później na piersiach de Molaya."
i tu:
"Prawdopodobnie za pomocą nieco zmienionej pobożnej formuły przekazał de Molayowi wskazówkę, co do miejsca ukrycia skarbu..."

[johny]

Chyba się nie odmienia Czesław, po prostu czyta się de Mole. Tak mi się wydaje.

[Czesio1]

Chyba się nie odmienia Czesław, po prostu czyta się de Mole. Tak mi się wydaje.

Też mi się tak wydaje, ale opinia eksperta na pewno nie zaszkodzi.

[Yvonne]

Potwierdzam to, co napisał johny - ja bym nie odmieniała

[GrzegorzCh]

Nie jestem co prawda ekspertem, ale:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Pomoc:Odmi ... _i_nazwisk

dla nazwisk kończących się na y po samogłosce zalecają odmianę.
Co więcej - dodanie samogłoski po y, powoduje że to y przestaje być nieme, więc się wymawia.

Co prawda mój francuski jest bardzo 'zardzewiały' ale tak to właśnie zapamiętałem.

[Czesio1]

Mamy kolejny rozdział naszego forowego audiobooka!! Rozdział 9 nagrała Brunhilda! Jak zwykle mistrzostwo świata!

Rozdział 01 - szczotaw
Rozdział 02 - Yvonne
Rozdział 03 - Czesio1
Rozdział 04 - Pan Tragacik
Rozdział 05 - barttez
Rozdział 06 - Yvonne
Rozdział 07 - zbychowiec
Rozdział 08 - Annie
Rozdział 09 - Brunhilda
Rozdział 10 - Czesio1
Rozdział 11 - panna Monika
Rozdział 12 - Brunhilda
Rozdział 13 - szczotaw
Rozdział 14 - TomaszK
Rozdział 15 - Brunhilda
Rozdział 16 - Anna
Rozdział 17 - GrzegorzCh
Rozdział 18 - johny
Rozdział 19 - Brunhilda
Zakończenie -

Audiobook do odsłuchania:

Pan Samochodzik i Templariusze - rozdział 03 (Czesio1)

Pan Samochodzik i Templariusze - rozdział 04 (Pan Tragacik)

Pan Samochodzik i Templariusze - rozdział 05 (barttez)

Pan Samochodzik i Templariusze - rozdział 06 (Yvonne)

Pan Samochodzik i Templariusze - rozdział 09 (Brunhilda)

Pan Samochodzik i Templariusze - rozdział 10 (Czesio1)

Pan Samochodzik i Templariusze - rozdział 14 (TomaszK)

Powoli, małymi kroczkami zbliżamy się do półmetka drugiego forowego audiobooka. Nie czekajcie, nagrywajcie kolejne rozdziały!!

[Yvonne]

Nie jestem co prawda ekspertem, ale:
http://pl.wikipedia.org/w...imion_i_nazwisk

dla nazwisk kończących się na y po samogłosce zalecają odmianę.
Co więcej - dodanie samogłoski po y, powoduje że to y przestaje być nieme, więc się wymawia.

Co prawda mój francuski jest bardzo 'zardzewiały' ale tak to właśnie zapamiętałem.

Decyzja należy tutaj do twórców audiobooka.
Ja mam taką zasadę, że nazw własnych nie odmieniam, bo powstają z tego potworki językowe.

Na przykład zdanie: "Podałam dłoń Jakubowi DE MOLE"

jest o wiele, wiele lepsze i poprawniejsze niż:

"Podałam dłoń Jakubowi DE MOLAJOWI" - KOSZMAREK językowy bez dwóch zdań.

Ale w tym przypadku kwestię odmiany bądź nieodmieniania pozostawiam autorom rozdziałów

[Kynokephalos]

Na przykład zdanie: "Podałam dłoń Jakubowi DE MOLE"
jest [--] lepsze [--] niż:
"Podałam dłoń Jakubowi DE MOLAJOWI"

Moje wyczucie językowe podpowiada tak samo, ale to dlatego, że przypadek gramatyczny ujawnia imię. W przypadku zdań:
"Podałam dłoń DE MOLE" i "Podałam dłoń DE MOLEJOWI"
wskazałbym to drugie. Jest czytelniejsze. Tym bardziej na przykład:
"Upiekłem wołowinę de Mole" i "Upiekłem wołowinę de Molejowi"

Ale w tym przypadku kwestię odmiany bądź nieodmieniania pozostawiam autorom rozdziałów

Raczej autorowi rozdziałów. Myślę, że powinniśmy czytać to, co napisał Nienacki. Nawet jeśli trochę zgrzytnie.
Ważne, żeby "de Molay" brzmiało jak "de Mole" z akcentem na ostatnią sylabę.
A w formie odmienianej - chyba "de Moleya, de Moleyowi" niż "de Molaya, de Molayowi"? To "y" to raczej słabe, ledwo zaznaczone przejście między samogłoskami - niż wyraźne i głośne "j". Tak bym to widział.


Pozdrawiam,
Kynokephalos

[Czesio1]

Na przykład zdanie: "Podałam dłoń Jakubowi DE MOLE"

jest o wiele, wiele lepsze i poprawniejsze niż:

"Podałam dłoń Jakubowi DE MOLAJOWI" - KOSZMAREK językowy bez dwóch zdań.

Też jestem tego zdania, że pierwsza wersja brzmi zdecydowanie lepiej.

Ale w tym przypadku kwestię odmiany bądź nieodmieniania pozostawiam autorom rozdziałów

I tu też zgadzam się z Tobą Yvonne, tym bardziej, że to nasze wspólne całkiem amatorskie dzieło.

[barttez]

tym bardziej, że to nasze wspólne całkiem amatorskie dzieło.

Ta ja tym będę handlował w piąteczek w Krzczonovii na jarmarku

[Yvonne]

Temat nie dawał mi spokoju i postanowiłam poszperać u źródeł i poszukać opinii innych osób.

I cóż się okazuje?
Okazuje się, że nie tylko ja jestem zwolenniczką nieodmieniania imion i nazwisk.

Oto znalezione komentarze romanistów i osób biegle posługujących się językiem francuskim, zamieszczone na stronie do nauki języka francuskiego:

"Ja bardzo nie lubie polskiej odmiany francuskich imion czy nazwisk i uparcie zawsze podaje w mianowniku. I denerwuje mnie, kiedy w wiadomosciach slysze cos o Nikolasie Sarkozym "

"aczkolwiek tak jak już wspomnieli poprzednicy, ja też staram się nie odmieniać imion czy nazwisk, bo wygląda i brzmi to fatalnie..."

"Temat ciekawy, ale też staram się nie odmieniać"

Nie jestem więc jedyną romanistką, która zostawia pierwotne brzmienie nazwisk francuskich

[Czesio1]

Temat nie dawał mi spokoju i postanowiłam poszperać u źródeł i poszukać opinii innych osób.

I cóż się okazuje?
Okazuje się, że nie tylko ja jestem zwolenniczką nieodmieniania imion i nazwisk.

Oto znalezione komentarze romanistów i osób biegle posługujących się językiem francuskim, zamieszczone na stronie do nauki języka francuskiego:

"Ja bardzo nie lubie polskiej odmiany francuskich imion czy nazwisk i uparcie zawsze podaje w mianowniku. I denerwuje mnie, kiedy w wiadomosciach slysze cos o Nikolasie Sarkozym "

"aczkolwiek tak jak już wspomnieli poprzednicy, ja też staram się nie odmieniać imion czy nazwisk, bo wygląda i brzmi to fatalnie..."

"Temat ciekawy, ale też staram się nie odmieniać"

Nie jestem więc jedyną romanistką, która zostawia pierwotne brzmienie nazwisk francuskich

Ciekaw jestem co by w temacie powiedziała w Trójce Katarzyna Kłosińska?

[GrzegorzCh]

Całe szczęście w 'moim' rozdziale nie ma ani jednego de Molay. De Molaya też nie ma.

Z tego co zauważyłem, to Nienacki stosował regułę, żeby samo nazwisko odmieniać, natomiast w przypadku gdy występuje razem imię i nazwisko - odmieniać tylko imię.
Tylko dwa razy jest inaczej i chyba należy to potraktować jako niedopatrzenie wydawnictwa - w rozdziale piątym i czternastym mamy Jakuba de Molaya. I to mi faktycznie nie pasuje.

Chciałbym przy okazji zauważyć, że w języku francuskim ostatnia (niema) spółgłoska zaczyna być wyraźnie słyszalna jeżeli następne słowo zaczyna sie od samogłoski.

Np. samo Allez wymawia się ale, natomiast w allez-y to Z słychać. I to do tego stopnia, że native, z ktorym miałem lekcje dzielił to na słowa jako ale zi

Stąd y (które w tym przypadku jest spółgłoską) jednak ma szansę się pojawić w wymowie.

ATSD - trzeba by sprawdzić jak to jest wymawiane w filmie albo w 'profesjonalnym' audiobooku.

[Czesio1]

A jak w ogóle idzie Wam nagrywanie kolejnych rozdziałów?

[Yvonne]

Np. samo Allez wymawia się ale, natomiast w allez-y to Z słychać. I to do tego stopnia, że native, z ktorym miałem lekcje dzielił to na słowa jako ale zi

To prawda - w tym przypadku występuje jedno z bardzo częstych w języku francuskim "LIAISON" - czyli łączenie, wiązanie. I faktycznie wymawia się to ALEZI oczywiście z akcentem na ostatnią sylabę (jak zawsze w języku francuskim)

Stąd y (które w tym przypadku jest spółgłoską) jednak ma szansę się pojawić w wymowie.

Y nigdy nie jest spółgłoską
W przykładzie, który Ty przytoczyłeś Y jest ZAIMKIEM, czyli po francusku PRONOM.

[Kynokephalos]

Nie będę się upierać, ale dyskusję chętnie podejmę.

Oto znalezione komentarze romanistów i osób biegle posługujących się językiem francuskim, zamieszczone na stronie do nauki języka francuskiego:

Może dlatego właśnie, że są to ludzie osłuchani z językiem francuskim i przyzwyczajeni to jego form. Książki o samochodziku zostały napisane po polsku i to specjalistów od polszczyzny lepiej byłoby spytać o zdanie. Chodzi o to, żeby tekst był zgodny z duchem języka polskiego i zrozumiały dla polskiego czytelnika. Są opracowane jakieś ogólne zasady, na przykład takie jak na stronie podajej przez Grzegorza. Ale uważam, że należy je traktować jako wskazówki a nie żelazne reguły. Brzmienie konkretnego nazwiska i konkretnego zdania może sprawić, że od tych wskazówek lepiej jest odejść. Tak jek w powyższym przykładzie - w celowniku lepiej brzmi "Jakubowi de Molay" ale bez imienia: "de Molayowi".

W każdym razie:
1. "Sprawa Dantona" a nie "Sprawa Danton".
2. "Robespierre'owi i Saint-Justowi kazali uciąć głowy" to co innego niż "Robespierre i Saint-Just kazali uciąć głowy", choć oba zdania są prawdziwe.
Mam nadzieję, że przekonałem Cię, iż stwierdzenia romanistów "brzmi fatalnie", "uparcie zawsze podaje w mianowniku" są zbyt kategoryczne. Bardziej mi się podoba, kiedy pisza "staram się nie odmieniać".

A zresztą, jak pisałem, to nie nasz problem w kontekście tego wątku. Obstaję przy tym, że należy odtworzyć tekst książki w takim brzmieniu, w jakim został opublikowany. A może poprawić Nienackiego i w innych miejscach? Dałoby się wyszukać niejedno zdanie źle zbudowane, z powtarzającymi się wyrazami, czy takie które brzmi nienajlepiej z jeszcze innego powodu. Będziemy mogli ogłaszać audioksiążkę jako "Pan samochodzik i templariusze - wersja przejrzana i poprawiona".

Pozdrawiam,
Kynokephalos

[Yvonne]

A zresztą, jak pisałem, to nie nasz problem w kontekście tego wątku. Obstaję przy tym, że należy odtworzyć tekst książki w takim brzmieniu, w jakim został opublikowany. A może poprawić Nienackiego i w innych miejscach? Dałoby się wyszukać niejedno zdanie źle zbudowane, z powtarzającymi się wyrazami, czy takie które brzmi nienajlepiej z jeszcze innego powodu. Będziemy mogli ogłaszać audioksiążkę jako "Pan samochodzik i templariusze - wersja przejrzana i poprawiona".

Z tym się zgadzam jak najbardziej i być może niepotrzebnie rozpoczęłam ten wątek wymowy francuskich nazw i wprowadziłam zbyt rygorystyczne zasady. Kajam się - w końcu to ma być dla nas przyjemność i zabawa

Jednakże każdy lingwista jest trochę zwariowany na punkcie swojego ukochanego języka i ja także. Lubię wymawiać obce nazwy poprawnie i dlatego w mojej torebce znajduje się już książka: "Pan Samochodzik i Templariusze", którą biorę jutro do pracy, aby skonsultować z koleżanką-germanistką nazwy niemieckie i poprawnie je wymówić

[GrzegorzCh]

Stąd y (które w tym przypadku jest spółgłoską) jednak ma szansę się pojawić w wymowie.

Y nigdy nie jest spółgłoską
W przykładzie, który Ty przytoczyłeś Y jest ZAIMKIEM, czyli po francusku PRONOM.

Chyba byłem za szybki, bo tu już miałem na myśli y w de Molay.
Która co najmniej odmienia się do samogłoski j. Być może niemej.

Przy okazji sobie uświadomiłem, że słowa francuskie (np. nazwy miejscowości), które znałem na piśmie zanim zacząłem się uczyć francuskiego - słyszę w myślach w wersji nieprawidłowej, czytanej po polsku... I być może to samo miał Nienacki z de Molay?

Ja skłaniam się ku czytaniu bezokolicznika jako Mole, odmienianiu imienia i nieodmienianiu nazwiska (jeżeli są razem) i o odmienianiu nazwiska jeżeli jest samo. Tylko sam nie wiem czy lepiej de Moleja czy de Molaja?

Ważne jednak żeby konsekwentnie we wszystkich rozdziałach było tak samo.

I najlepiej chyba będzie jak na tym zakończę swój udział w dyskusji. Nic więcej już nie wymyślę. Tym bardziej że język naturalny podlega swoim prawom, niekoniecznie spójnym, logicznym i jedynie słusznym.

[Czesio1]

Ważne jednak żeby konsekwentnie we wszystkich rozdziałach było tak samo.

Oj obawiam się, że to może być trudne. Ale zobaczymy jak to wyjdzie w praniu.
Bardzo ciekawa jest ta Wasza dyskusja na temat odmian imion i nazwisk francuskich.

[Yvonne]

Ja skłaniam się ku czytaniu bezokolicznika jako Mole

Mowa oczywiście o MIANOWNIKU? (bezokolicznik to czasownik)

odmienianiu imienia i nieodmienianiu nazwiska (jeżeli są razem)

Z tym zgadzam się całkowicie.

i o odmienianiu nazwiska jeżeli jest samo

Z tym też bym się zgodziła, ale:

Tylko sam nie wiem czy lepiej de Moleja czy de Molaja?

No właśnie ... I tu mamy klops

[Kynokephalos]

czy lepiej de Moleja czy de Molaja?

No właśnie ... I tu mamy klops

Dlaczego klops? De Moleja. Czy są przwciwwskazania?

Pozdrawiam,
Kynokephalos

[Yvonne]

Dlaczego klops? De Moleja. Czy są przwciwwskazania?

Owszem, bo są osoby, które jego nazwisko wymawiają "DE MOLAJ", czyli oni raczej powiedzieliby "DE MOLAJA"

[Kynokephalos]

No, te osoby tak. Ale załóżmy, że lektorzy zgadzają się co do wymowy mianownika - "de MoLE" (wiem, to też można wymówić na różne sposoby, ale nie chodzi mi o te szczegóły)

Pozdrawiam,
Kynokephalos

[Kynokephalos]

zobaczymy jak to wyjdzie w praniu.
Bardzo ciekawa jest ta Wasza dyskusja na temat odmian imion i nazwisk francuskich.

Po tej dyskusji już cieszę się na usłyszenie choćby samego nazwiska "de Molay" w wymowie Yvonne. A kiedy dojdzie do Fantomasa...
Pozdrawiam,
Kynokephalos