Zagadka - bohater literacki

[Yvonne]

Mam dokładnie takie samo zdanie jak Barabasz. Uwielbiałem Akademię Pana Kleksa z Fronczewskim. Piosenki były świetne. Pamiętam też, że mocno przeżywałem marsz wilków i znielubiłem na pewien czas świetnego Niemczyka. No i zakochałem się w głosie Zdzisławy Sośnickiej i do dziś uważam że miała najpiękniejszą barwę głosu ze wszystkich polskich piosenkarek.

Podpisuję się pod wszystkim powyżej poza zakochaniem w głosie Sośnickiej. Jakoś nie zwracałam chyba na niego uwagi.
Ale film uwielbiałam i co więcej: kiedy oglądałam go po latach z moimi chłopcami, to nadal mi się podobał.

Podobnie, jak Mysikrólik, bardzo przeżywałam historię Mateusza, zwłaszcza przemarsz wilków był bardzo sugestywny.
A Niemczyk również na długo miał dla mnie twarz Filipa golarza, który był bardzo przerażający.

Naprawdę, Tomaszku, aż tak ten film Ci się nie podoba?
Mnie się podoba bardzo.

[TomaszK]

Naprawdę, Tomaszku, aż tak ten film Ci się nie podoba?

Naprawdę. Może pierwsza część jest realistyczna, ale pozostałe są już dziecinne. No i jeszcze oszczędzanie na efektach. Myszka Mickey to człowiek z założoną na głowę maską MM, podobnie wiele innych postaci. Ale przyznaję, że film oglądałem już jako dorosły, więc mogłem inaczej go odbierać.

[Yvonne]

Naprawdę. Może pierwsza część jest realistyczna, ale pozostałe są już dziecinne.

No ja dwóch kolejnych części też nie lubię.
Ale pierwszą, "Akademię Pana Kleksa" uwielbiałam jako dziecko i nadal mi się podoba.
Nawet teraz słyszę w głowie głos Mateusza opowiadającego swoją historię.
Co ciekawe, to jeden z tych rzadkich przypadków, gdzie film podoba mi się bardziej niż książka.

[Mysikrólik]

Głosu Mateuszowi użyczyła chyba jakaś kobieta, natomiast głos chłopca który grał go w postaci ludzkiej możesz usłyszeć na Eurosporcie. Od wielu lat jest komentatorem kolarstwa.

Jeszcze jedna rzecz mnie zaciekawiła. Brzechwa napisał Akademię pana Kleksa w 1946 roku, a wydawała mi się taka pozbawiona elementów wojennych. Wtedy o tym nie myślałem. Ciekawe, czy imię androida było przypadkowe?

[Yvonne]

Ciekawe, czy imię androida było przypadkowe?

Masz na myśli tę lalkę skonstruowaną przez golarza Filipa?
On nie miał na imię Alojzy?

[Barabasz]

natomiast głos chłopca który grał go w postaci ludzkiej możesz usłyszeć na Eurosporcie. Od wielu lat jest komentatorem kolarstwa.

Można go nawet czasem zobaczyć

Wtedy o tym nie myślałem. Ciekawe, czy imię androida było przypadkowe?

Myślę, że nie.

Co ciekawe aktor grającego Adasia Niezgódkę (Sławomir Wronka) jest teraz doktorem fizyki w Narodowym Centrum Badan Jądrowych. Widać nauka z akademii nie poszła w las.

Mnie Podróże Pana Kleksa też bardzo się podobały, scenariusz i muzyka była fajna. Jedynie trzecia część nie przypadłą mi do gustu. Ale był to już schyłek PRL i film już nie był zrobiony z takim zaangażowaniem i odp. finansowaniem. Ponadto byłem już starszy i film już tak mnie porwał, chociaż muzycznie też był dobry.

[Barabasz]

Ciekawe, czy imię androida było przypadkowe?

Masz na myśli tę lalkę skonstruowaną przez golarza Filipa?
On nie miał na imię Alojzy?

Chyba Adolf, Alojzy to był Bąbel przynajmniej w filmie.

[Yvonne]

W książce to jest Alojzy, na pewno:

Alojzy – młodszy brat Anatola. Tak naprawdę jest zwykłą lalką skonstruowaną przez Filipa. Zaczął niszczyć wszystko, bo myślał, że to dobra rzecz. Zniszczył sekrety pana Kleksa. Pojawia się w rozdziałach „Anatol i Alojzy”, „Historia o księżycowych ludziach” i „Sekrety pana Kleksa”.

A w filmie on ma na imię Adolf?

[Barabasz]

W książce to jest Alojzy, na pewno:

Alojzy – młodszy brat Anatola. Tak naprawdę jest zwykłą lalką skonstruowaną przez Filipa. Zaczął niszczyć wszystko, bo myślał, że to dobra rzecz. Zniszczył sekrety pana Kleksa. Pojawia się w rozdziałach „Anatol i Alojzy”, „Historia o księżycowych ludziach” i „Sekrety pana Kleksa”.

A w filmie on ma na imię Adolf?

Tak

[TomaszK]

Mnie Podróże Pana Kleksa też bardzo się podobały, scenariusz i muzyka była fajna. Jedynie trzecia część nie przypadłą mi do gustu.

Mnie też, bo była dziecinna i animowana. A to była moja ulubiona część książki, pod koniec dzieciństwa kiedy jeszcze wracałem do Pana Kleksa, czytałem tylko tę ostatnią część. Jedyne dobre z tego filmu, to fragmenty grane przez aktorów, odtwarzających rysownika - jakby Adama Niezgódkę i jego koleżankę, poniekąd Rezedę z części animowanej. Nadal mam nadzieję na lepszą, bardziej dorosłą ekranizację.

Yvonne, co z zagadką ?

[TomaszK]

Yvonne, czekamy na zagadkę.

[Yvonne]

No już już

Mój bohater pałał ogromną miłością do pewnego gatunku zwierząt.
Dzięki tej miłości, uciekał przed ciężkimi i okrutnymi wydarzeniami, których doświadczył.

Kto to?

[TomaszK]

Sadako, japońska dziewczynka napromieniowana przez bombę atomową, robiła papierowe żurawie. Książka „Sadako i tysiąc papierowych żurawi” stoi u mnie na półce, nie czytałem jej, to efekt fascynacji mojego syna Japonią.

[Yvonne]

Sadako, japońska dziewczynka napromieniowana przez bombę atomową, robiła papierowe żurawie. Książka „Sadako i tysiąc papierowych żurawi” stoi u mnie na półce, nie czytałem jej, to efekt fascynacji mojego syna Japonią.

Nie, nie chodzi mi o to.
Ale rodzaj zwierząt się zgadza.

Teraz chyba łatwiej?

[TomaszK]

Ptasiek, z książki Williama Whartona.

[Yvonne]

Oczywiście, że tak.
Brawo Tomaszku.
Twoja kolej.

Pochwalę się, że mam w tej książce autograf autora.

[TomaszK]

Książka sprzed prawie dwustu lat, wielokrotnie ekranizowana. Kolejne ekranizacje popularyzowały pewną fryzurę.
Proszę podać imię tytułowego bohatera.

[TomaszK]

A zagadka stąd, że ostatnia ekranizacja, była emitowana w święta.

[TomaszK]

Domyślam się, że książki nikt nie czytał (ja też), ale większość powinna znać którąś z ekranizacji.
Akcja toczy się w Ameryce Północnej.

[Fantomas]

Ostatni Mohikanin? Fryzura to mohawk lub jak kto woli irokez.

[TomaszK]

Zgadza się, to ta książka. Imię Mohikanina Ci daruję, bo jest to niejednoznaczne, przez większość książki jest nim Unkas, a po zabiciu go, jego ojciec Chingachgook.
Polska nazwa tej fryzury pochodzi od włosko-niemieckiej ekranizacji z 1968 roku, wyświetlanej w naszych kinach w pierwszej połowie lat 70-tych, a w telewizji parę lat później. Tak byli ostrzyżeni Irokezi, przedstawiciele plemienia bedącego negatywnym bohaterem filmu. W innych językach, np. angielskim, hiszpańskim, fryzura nazywa się "mohawk", czyli "Mohikanin", co też potwierdza jej pochodzenie od filmu.

[Fantomas]

Bohater, o którego pytam jest awanturnikiem i zawadiaką. Przebywał w miejscu odosobnienia, z którego został skierowany w inne miejsce, w jego mniemaniu bardziej przyjazne. Z czasem zdaje sobie sprawę, jak bardzo się pomylił. Książka była ekranizowana, a rolę głównego bohatera odwtarzał bardzo znany aktor.

[TomaszK]

Henri Charrière, bohater autobiograficznej książki "Papillon". W ekranizacji w tytułową postać wcielił się Steve Mc'Queen.

[Fantomas]

Henri Charrière, bohater autobiograficznej książki "Papillon". W ekranizacji w tytułową postać wcielił się Steve Mc'Queen.

Nie, ale aktor tak samo słynny, albo nawet słynniejszy.

[Yvonne]

Fantomasie, poprosimy o podpórkę.

[Fantomas]

Ważną bohaterką powieści, poza postacią główną, o którą pytam jest psychopatyczna kobieta w uniformie.

[TomaszK]

Był taki film w serii o Jamesie Bondzie.

[Fantomas]

TomaszKu uniform tej bohaterki był biały.

[TomaszK]

A to już łatwe: Randle Patrick McMurphy z ksiązki "Lot nad kukułczym gniazdem", w ekranizacji grany przez Jacka Nicholsona. Imię i nazwisko oczywiście odpisałem z Wikipedii, bo książki nie czytałem, znam tylko ekranizację. Podobno ta ekranizacja narobiła w psychiatrii więcej szkód niż działania nazistów.

[Fantomas]

Oczywiście. Brawo Ja z kolei uwielbiam i film i książkę. W ogóle bardzo lubię pisarzy amerykańskich, ale o tym już chyba wspominałem