Modelarstwo dla starych i młodych

[RobertH]

Dla zainteresowanych modelarstwem kartonowym ,ostatnio odkryłem stronę "pa ruski" skąd można ściągnąć prawie wszystkie numery MAŁEGO MODELARZA jak i inne wydania .

MAŁY MODELARZ

Kartonowa Encyklopedia Techniki

[Czesio1]

Dla zainteresowanych modelarstwem kartonowym ,ostatnio odkryłem stronę "pa ruski" skąd można ściągnąć prawie wszystkie numery MAŁEGO MODELARZA jak i inne wydania .

MAŁY MODELARZ

Kartonowa Encyklopedia Techniki

Lubisz to zajęcie RobercieH? Jeśli tak to taka ciekawostka z moich stron:

http://bychawa.pl/to-jest-modelarstwo-t ... bednarzem/

Ten pozytywnie zakręcony zapaleniec to mój kuzyn.

[TomaszK]

Dla zainteresowanych modelarstwem kartonowym ,ostatnio odkryłem stronę "pa ruski" skąd można ściągnąć prawie wszystkie numery MAŁEGO MODELARZA jak i inne wydania

W dzieciństwie kilka z nich kupiłem, ale to były jeszcze wcześniejsze numery, z pierwszej połowy lat 70-tych. Z bratem sklejaliśmy okręt podwodny "Orzeł".

[Konfiturek]

U mnie przygoda z modelami kartonowymi zaczęła się w latach 80-tych w szkole podstawowej, a domknęła się wraz z końcem tzw. "życia studenckiego" w roku 2001 Od pierwszych nieporadnie klejonych modeli (wtedy miałem tylko dostęp do kleju "Plastuś") do ostatniego modelu klejonego już niejako "sportowo", czyli pod mistrzostwa świata NAVIGA. Miałem szczęście rozwijać tą pasję w epoce "przedkomputerowej".

Dziś zajmuję się projektowaniem i produkcją zestawów waloryzujących dla modelarzy plastikowych i nie czuję już tego klimatu. Drukarki 3D, tokarki itp. tak zautomatyzowały proces sklejania, że nie sprawia mi to już takiej frajdy. Modelarz staje przed wyborem - albo zrobić wszystko ręcznie, ale mniej dokładnie, albo wspomagać się techniką. W sieci można nawet znaleźć i kupić gotowe modele 3D całych okrętów czy samolotów, które można sobie wydrukować na drukarce 3D. Smutne, ale prawdziwe.

[RobertH]

Jeśli tak to taka ciekawostka z moich stron:

jak i z moich
Santa Maria

Hurricane

Muzeum Arkadego Fiedlera pod Poznaniem

[Mysikrólik]

Santa Maria jest 1:1.
Zawsze gdy jestem w Puszczykowie, nie mogę wyjść z podziwu, że oni w tej łupince przepłynęli Atlantyk.

[TomaszK]

Jeśli tak to taka ciekawostka z moich stron:

jak i z moich
Santa Maria

Skala 1 do 1 ? Takie coś było w stanie przepłynąć ocean ? Zawsze myślałem, że te statki były większe.

[RobertH]

W dzieciństwie kilka z nich kupiłem, ale to były jeszcze wcześniejsze numery, z pierwszej połowy lat 70-tych. Z bratem sklejaliśmy okręt podwodny "Orzeł".

Okręt TomaszK'a też tu jest rocznik 1973.04 ORP Orzeł

MM od lat 50

[TomaszK]

Znalazłem trzy "Orły": w 1958, 1970 i 1973. Przypuszczam, że to był ten z 1970 roku, byłem wtedy w drugiej klasie, brat w trzeciej. I byliśmy świeżo po emisji filmu "Orzeł" w telewizji. Wszyscy na podwórku próbowali wrzucać cukierki do ust, tak jak bosman grany przez Bronisława Pawlika.

[Konfiturek]

Odświeżę tematy modelarskie bo właśnie ukończyłem prace nad kolejnym tematem. Nie da się ukryć, bardzo rozbudowanym.
Już w przyszły weekend na wystawie-targach modelarskich w Moson (targi modelarskie) będzie miała premiera pierwszego z większej serii zestawów ciężkiego karabinu maszynowego Browning .50cal HB. Chyba najbardziej znana broń używana przez Amerykanów i aliantów od czasów II wojny światowej do dziś.
Pierwszy zestaw to karabin wraz z 12-calową podstawą czołgową i zasobnikiem na amunicję M23. Zestaw w skali 1:35.

Przykładowe foto realnych obiektów (foto z II wojny oraz kadr z serialu "Band of Brothers", który pewnie większość kolarzy):



Projekt:



Sklejony model (dwie wersje - jedna psiknięta aerografem):



Model osadzony na modelu wieży czołgu. Dodane też moje skrzynki amunicyjne i toczone z mosiądzu puste łuski:



Fajny przykład na to, jak każdy temat wymusza kopanie w sieci w celu maksymalizacji rekonstrukcji. Przygotowując skrzynki amunicyjne, musiałem odszyfrować napisy na nich. A to doprowadziło mnie do tego, że poszczególne rodzaje pocisków były odpowiednio markowane kolorami. Trzeba więc było powiązać kolory pocisków z napisami na skrzynkach



No i na koniec render zestawu, który właśnie sklejam (więc nie pokażę), ale też za tydzień oficjalnie będzie już dostępny. Browning na trójnogu M3:


 

[Barabasz]

Jak to mówi mój syn: Robi wrażenie! Niesamowicie dokładnie to odwzorowałeś Konfiturku, super.
Vdl, ty też pochwal się swoim ostatnim modelem.
 

[TomaszK]

W młodości bawiłem się modelarstwem ale nigdy nie doszedłem do tego etapu. Moje szczytowe osiągnięcie to czołg z ruchomą wieżą, lufą, karabinem maszynowym i na ruchomych kołach z gąsienicami. Radziecki. Wbrew pozorom, modelarze w czasach PRL mieli duże możliwości, były nawet do zdobycia silniki do samolotów śmigłowych, napędzane eterem. 

[TomaszL]

Ostatnio oglądałem "Fury' (Furia). Na pewno mieli browninga, ale też coś "mniejszego" na wieżyczce. Zwiastun pozwala to dostrzec. Browning chyba jest obsługiwany przez osobę stojącą za wieżyczką, to coś "mniejszego' jest obsługiwane przez osobę wychylającą się z górnego włazu.

[Konfiturek]

Ostatnio oglądałem "Fury' (Furia). Na pewno mieli browninga, ale też coś "mniejszego" na wieżyczce. Zwiastun pozwala to dostrzec. Browning chyba jest obsługiwany przez osobę stojącą za wieżyczką, to coś "mniejszego' jest obsługiwane przez osobę wychylającą się z górnego włazu.


 

Mniejszy brat tego, którego pokazałem. Browning .30 M1919. Standardowo montowany wewnątrz czołgu z przodu (w trailerze "Fury" 1min 22sek widać, jak chłopak go używa). Dodatkowo montowany także na wieży.
Model samego karabinu już mam opracowany. Nawet wpasowany do uniwersalnego cradla (kołyski) pasującej do dużego i małego Browninga. Czeka na wolne moce przerobowe. Na razie zakopałem się w tych wszystkich wersjach różnych mocowań większego karabinu.


TomaszKu... Moje PRL-owe dzieciństwo to życie w małym mieście, gdzie była jedna Centralna Składnica Harcerska (czy jak to się wtedy zwało), w której nigdy nic nie było. Choć raz udało mi się zdobyć silniczek elektryczny do kolejki elektrycznej. Zamontowałem go w kartonowym modelu kutra "Pilot 20" wydanego w Małym Modelarzu 2-3/78. Puszczałem go sobie w wannie
 
 

[Konfiturek]

Kolejny mój przykład, że czasami warto trochę pogrzebać w książkach i w internecie, a nie przyjmować bezkrytycznie to, co oferują autorytety. Nie zamierzam ich podważać. Cenię osoby, które kiedyś tworzyły plany umożliwiające modelarzom składanie swoich "ulepków". Po prostu, czasy się zmieniają i mamy dostęp do coraz lepszych materiałów źródłowych. Szkoda, że producenci modeli tego faktu nie dostrzegają.

Właśnie zakończyłem pracę przy "polepszaniu" uzbrojenia francuskiego lekkiego krążownika z II wś o wdzięcznej nazwie "Marseillaise". Cały model opracowali w plastiku Azjaci opierając się na polskich planach publikowanych w serii "Profile Morskie". Na okręcie tym występował w kilku egzemplarzach podwójnie sprzężony ckm 13,2mm Hotchkiss, któremu w 1938 roku dorobiono osłonę z cienkich płyt stalowych. Nie zachowały się do tego żadne rysunki (ja przynajmniej takowych nie znalazłem). Jedyny ich wizerunek znalazłem w w/w planach. Powstał on prawdopodobnie na bazie zdjęć. Jednak mi od początku nie podobała się wizja autora planów. Ewidentnie kłóciła się z dostępnymi zdjęciami.

Koniec końców, rozrysowałem i zrobiłem wydruk 3D swojej wersji karabinu, innej niż wszystkie inne dostępne na rynku, która, moim zdaniem, bardziej odpowiada rzeczywistości. Model jest dość toporny. Ale w skali 1/350 naprawdę niewiele detalu można zrobić (całość ma wysokość niecałych 6mm). Dość powiedzieć, że te toczone w metalu lufy mają u swojego wylotu średnicę 0,12mm i są od przodu nawiercone by zasymulować, że są w środku puste

Fotka znaleziona przeze mnie we francuskiej bazie wspaniałych zdjęć z epoki https://imagesdefense.gouv.fr/fr/ , która sprawiła, że zamiast jedynie dodać metalowe lufy do modelu, zdecydowałem się odtworzyć cały karabin.



Porównanie mojej wizji kształtu osłony z dostępnymi zdjęciami:



Porównanie mojego wydruku 3D z oryginalnym elementem modelu firmy Trumpeter (te zielone kwadraty na podstawce mają boki długości 1cm):


 
 

[johny]

Jesteś gość Dżemik! 
 Uwielbiam modelarstwo, sam namiętnie sklejałem modele samolotów, ale nigdy nie miałem takiej cierpliwości, takiej ręki żeby wszystko było na tip top.
 

[Yvonne]

To ja się przyznam, że też kiedyś sklejałam modele samolotów i bardzo to lubiłam